Vervolg en einde Wintersport
Blijf op de hoogte en volg Roxanne
22 Februari 2014 | Oostenrijk, Sölden
Hoi Hoi,
Nog een korte eindverslag van de wintersportvakantie hier!
In het hotel was alles prachtig geregeld, elke dag kregen we een reuze mand vol ovenheerlijke broodjes, elke dag hadden we weer schone handdoeken... Het enige nadeel is dat Kees, Jose en Nienke de eerste dagen elke dag weer op een andere kamer mochten slapen, dit houd in dat ze elke dag moesten 'verhuizen'.
Elke dag na het skiën was het dan ook weer tijd om te gaan apre-skiën.
Dinsdag kwamen Maaike en Anouk, dus waren we met z'n 13en en kregen ze een appartement op dezelfde verdieping als ons appartement.
Woensdag was Jose jarig dus kwam Nienke aan met een pak ballonen die wij samen hebben opgeblazen, leuk voor s' ochtends! Ik had nog een paar kaarsjes megenomen die we om haar bord hadden geplaats. Sarah had dit allemaal niet verwacht!
Donderdag, de ene laatste dag. Aangezien papa, mama en ik, dinsdag 87km hadden geskiëd, waren we van plan om dit record te verbreken, dus zijn we naar de glacier geweest en daar een super mooie en lege zwarte pieste gevonden waar we meerdere malen van af zijn geweest. Tegen het einde van de ski dag (liften gaan om 16 uur dicht) zouden we nog 2 keer de buckelpieste nemen. Bijna bij de lift moest ik iemand ontwijken, maar omdat dat zo hard ging ben ik gevallen. Ik voelde lichte pijn in mijn knie, maar stond op en liep naar boven om mijn ski op te halen. Op het moment dat ik op mijn ski stond en probeerde weg te skiën weigerde mijn knie alle kracht die erop kwam.
Op dit moment wist ik dat het foute boel was, dus ben ik op één been naar de gondel geskiëd en met de gondel naar beneden gegaan.
Vrijdag heb ik niet meer geskiëd, want ik kon amper op mijn been staan. Tegen apré-ski tijd aan zijn we naar de cocktail bar geweest waar we de eerste dag op de rest hebben gewacht.
Zaterdag ben ik met Maiike meegereden om papa en mama af te zetten op het vliegveld. Het was best grappig, onderweg stuurde de tomtom ons door Munchen heen, zo kregen we een sightseeing in Munchen. Bij een zijweg zij de tomtom: via point bereikt. We schoten allemaal in de lach.
Op het vliegveld gebeurde weer hetzelfde, alléén werden we toen gestuurd op een punt midden op de vliegveldbaan.
Uiteindelijk hebben we nog een uur op de anderen gewacht en hebben we ook nog uren in de file gestaan, waardoor ik (als eerste) om 12 uur 's nachts thuis kwam.
Nog een korte eindverslag van de wintersportvakantie hier!
In het hotel was alles prachtig geregeld, elke dag kregen we een reuze mand vol ovenheerlijke broodjes, elke dag hadden we weer schone handdoeken... Het enige nadeel is dat Kees, Jose en Nienke de eerste dagen elke dag weer op een andere kamer mochten slapen, dit houd in dat ze elke dag moesten 'verhuizen'.
Elke dag na het skiën was het dan ook weer tijd om te gaan apre-skiën.
Dinsdag kwamen Maaike en Anouk, dus waren we met z'n 13en en kregen ze een appartement op dezelfde verdieping als ons appartement.
Woensdag was Jose jarig dus kwam Nienke aan met een pak ballonen die wij samen hebben opgeblazen, leuk voor s' ochtends! Ik had nog een paar kaarsjes megenomen die we om haar bord hadden geplaats. Sarah had dit allemaal niet verwacht!
Donderdag, de ene laatste dag. Aangezien papa, mama en ik, dinsdag 87km hadden geskiëd, waren we van plan om dit record te verbreken, dus zijn we naar de glacier geweest en daar een super mooie en lege zwarte pieste gevonden waar we meerdere malen van af zijn geweest. Tegen het einde van de ski dag (liften gaan om 16 uur dicht) zouden we nog 2 keer de buckelpieste nemen. Bijna bij de lift moest ik iemand ontwijken, maar omdat dat zo hard ging ben ik gevallen. Ik voelde lichte pijn in mijn knie, maar stond op en liep naar boven om mijn ski op te halen. Op het moment dat ik op mijn ski stond en probeerde weg te skiën weigerde mijn knie alle kracht die erop kwam.
Op dit moment wist ik dat het foute boel was, dus ben ik op één been naar de gondel geskiëd en met de gondel naar beneden gegaan.
Vrijdag heb ik niet meer geskiëd, want ik kon amper op mijn been staan. Tegen apré-ski tijd aan zijn we naar de cocktail bar geweest waar we de eerste dag op de rest hebben gewacht.
Zaterdag ben ik met Maiike meegereden om papa en mama af te zetten op het vliegveld. Het was best grappig, onderweg stuurde de tomtom ons door Munchen heen, zo kregen we een sightseeing in Munchen. Bij een zijweg zij de tomtom: via point bereikt. We schoten allemaal in de lach.
Op het vliegveld gebeurde weer hetzelfde, alléén werden we toen gestuurd op een punt midden op de vliegveldbaan.
Uiteindelijk hebben we nog een uur op de anderen gewacht en hebben we ook nog uren in de file gestaan, waardoor ik (als eerste) om 12 uur 's nachts thuis kwam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
