Spijt!

Spijt een groot woord wat vandaag zeker van topassing is! Net als vorig jaar begonnen we om 8 uur met boten schoon maken. De rest van de staff zit in een staffhuis ver hiervandaan dus om 8:10 kwamen ze er eindelijk aan. Toen hadden we de boten al bijna schoon!

Ik ging op een avontuurlijk whale watching met de toeristen die gisteren in dezelfde vliegtuig, taxi en ferry boot zaten. Alle toeristen waren duits behalve een profissionele fotograaf, hij kwam uit Brazil. Hij had een mega lens op zijn camera en dus heb ik nog wat opgestoken van het werken met een camera.

Na een tijdje op een spiegelgladde zee zaten we een vin boven het water. Het was ons al verteld wat het was, maar oh wat was het prachtig! Een dansende bultrug! Zo sierlijk op en neer duiken, met de vinnen klappend uit het water. Een balein walvis rond deze tijd is echt ongelooflijk! Ze horen al lang te zijn vertrokken naar de Noordzee of nog noordelijker. We kunnen vaststellen dat het een uitzonderlijk jaar is.
De bultrugwalvis was ook totaal niet bang voor de boten. Het dook op precies achter een grote witte boot, net zo een als waar wij ook in zaten. Daarna probeerde de walvis een beetje zelf ruimte te vinden en trok verder de zee in. Toen we daar aankwamen dook het gelijk weg. Na een lange tijd zoeken naar de gedoken walvis gebeurde iets wat niemand had verwacht! De skipper begon te gillen ‘look at the right side of the boat!’. En daar zagen we het enorme beest langzaam in het diepe heldere blauwe water recht naar boven zwemmen. Als ik langere armen had had ik het kunnen aaien, zo dicht bij! Wauw! Ongelooflijk!

En ja het spijt waar ik mee begon is dat ik op dat moment niet mijn foto camera bij me had. Het was zo een unieke kans. Geen foto helaas! De fotograaf heeft gelukkig wel een super mooie foto kunnen maken, hij had heel toevallig net zijn mega lens van zijn camera afgehaald en deze vervangen voor ene kleine lens met een gepolariseerde filter.

We wisten dat we het niet beter zouden krijgen dus zijn we weg gegaan en op zoek gegaan naar dolfijnen. Maar ze zeggen niet voor niets geluk komt met ongeluk! Dus op een gegeven moment fluisterde de andere matroos in mijn oor ‘weet je waar de reddingsvesten liggen? En hoe je een noodboot moet openen? We hebben namelijk een lek in de boot en we kunnen elk moment zinken’. Ja dag, dacht ik! Dat gaan we echt niet doen, zeker niet omdat er een baby van een paar maanden oud aan boord was. Dus de skipper heeft gebeld voor een nieuw boot en in de tussentijd bedacht ik een manier hoe we het water eruit konden halen. De prullenbak! Het is de enige boot waar een mega prullenbak aan boord is en daarmee schepten de skipper en de andere matroos het water uit terwijl ik een knopje ingedrukt hield.

Kort daarna kwam een andere boot en hebben we, behalve een meneer in rolstoel en zijn vrouw iedereen overgeplaatst en zijn we verder gegaan. Onderweg zagen we nog vijf schildpadden, vrij veel! En daarna zijn we nog gaan zoeken naar dolfijnen. Dichtbij Faial hebben we ze eindelijk gevonden. Een enorme groep, die best wel uitgespreid was. Ze hadden veel jonkies en waren totaal niet bang voor de boot. Er waren echt heel veel mini dolfijntjes! Zo schattig altijd!