Lange Dagen

Deze dagen zijn zo lang. Natuurlijk hoeven we niet tot 22 uur in de winkel te blijven, maar daar in tegen gaan we wel allemaal veel later weg. Het is nu elke keer bijna 22 uur voordat we thuis zijn. Maar goed ik ga maar eens bij het begin beginnen. Vandaag begon het net als gisteren buien, volle regen plonsen. In de duikcentrum liep alles onder, vandaag stroomde het water zelfs!

De boten drogen? Nah dat hebben we natuurlijk niet gedaan, want dat is dweilen met de kraan open, bijna letterlijk zelfs! ’s Morgens hadden we drie tours, maar de biologe is nog steeds ziek, dus moesten we iemand anders vinden. Ja er werkt nu hier een jongen die voor straf maar hier moest komen. Gisteren heb ik hem verteld dat er een grote mogelijkheid bestond dat hij vrij binnenkort een eigen tour moest maken. Dat kwam dus mooi uit, want hij heeft gisteren de dolfijnen zitten bestuderen uit een boek. We zijn dus met drie boten uitgegaan, twee voor walvissen spotten en een voor snorkelen met dolfijnen.

Aan boord had ik twee Nederlanders, twee Belgen en een Portugese. Na korte tijd zagen we de gewone dolfijn. Super mooi, een niet zo grote groep, maar met veel jonkies. De schipper zij ‘het lijken allemaal sleutelhangers’. Na kort verder varen zagen we de gevlekte dolfijn. Deze komen in grotere groepen voor, en vinden het leuk om precies voor de boot te komen. Super leuk altijd. Ze sprongen alleen niet zo ver uit het water vandaag, waardoor camera’s richten een moeilijke taak was. In de verte zag ik de witte strepen in de lucht, strepen vol regen. Het duurde niet lang of ook wij zaten weer in de plons regen.

De plons water en het zoeken naar de walvis die de spotter nooit terug zou vinden creëerde wel een heel mooi mystieke beeld. De wolken waren zo laag, dat ze ook in de golven hingen, ver konden we niet kijken want alles was wit en het water leek vol kristallen van de vallende regen.
Verder hebben we nog een paar gestreepte dolfijnen zien springen vlak bij de boot, maar ze waren al snel weg. Eenmaal terug heb ik 5 minuten lunchtijd gehad. Verder ben ik in de winkel geweest.

’s Middags ben ik mee geweest met snorkelen met dolfijnen. Een familie die ik al eerder had gezien uit Engeland, dus dan kan ik wel merken dat ik echt een sterke Nederlandse accent heb als ik Engels praat. En er was een Franse familie aan boord die nog nooit hadden gesnorkeld. Dat zijn de mensen waar wij niet van houden. Als je met dolfijnen wilt snorkelen is het wel handig dat je kunt snorkelen. De groep dolfijnen, tuimelaars, die wij hadden gevonden was hetzelfde groep als die van vanmorgen. Een vrij grote groep voor tuimelaars, stuk of 25 en allemaal super kalm. De eerste mensen hadden ze al gelijk gezien. Bij de tweede groep ging het mis, ze gingen zelf te vroeg in het water en de kleinste wist niet hoe hij moest snorkelen. De moeder wist het ook niet en raakte snel in paniek. Dus moeder en zoon durfden niet meer te snorkelen. De andere groep bleef maar in het water gaan en voor lange tijden ook. De dolfijnen waren echt rustig.

Toen de mensen die wouden zwemmen allemaal al een stuk of 5 keer in het water waren geweest hebben we ze nog 20 minuten vanuit de boot gevolgd. Het was een zeer geslaagde tour!
Tussen 5 en 7 kwam de zon door, dus heb ik weer tijd gehad om eindelijk op te drogen. Eindelijk! Maar natuurlijk duurde dat niet lang! Toen de grote boot terug kwam van Princess Alice zijn we gaan tanken maar toen begon de regen weer met bakken neer te vallen. Morgen is er weer een tour naar Princess Alice, dus hebben we alle oude eten uit de boot gehaald, en voor de rest alle eten bijgevuld.

Eindelijk thuis aangekomen moet ik maar hopen op warm water zodat ik een warme douche kan nemen. En misschien wat eten.