Een nieuwe reis
Door: Roxanne
Blijf op de hoogte en volg Roxanne
21 Juli 2017 | Costa Rica, San José
De afgelopen maanden waren hectisch, vol gepland, een hoop stress en werken tegen de klok in. Maar al dat harde werk heeft ertoe geleid dat wij (ja, ook mijn mede backpacker) een diploma op zak hebben. Dat moet natuurlijk goed gevierd worden en daarom hebben wij onze tassen gepakt, de oceaan overgestoken en zijn we geland in Costa Rica.
Costa Rica... waar ligt dat? "Oh ja dat ken ik, dat ligt in Azië", kreeg ik te horen; of "Dat is toch een eiland in het Caribisch gebied?". Nou je zit er wel dichter in de buurt dan Azië maar het is geen eiland.
Dan maar de verlossende antwoord. Costa Rica ligt aan de andere kant van de Atlantische oceaan, richting Amerika. Het behoort tot centraal Amerika (nee, geen zuid Amerika!) en de mensen spreken hier Spaans. Het word begrensd door Nicaragua (ten Noorden), Panama (ten zuiden), de Atlantische oceaan en Caribische zee (aan de oost kust) en de Grote of Pacifieke Oceaan (aan de west kust). Hoe zijn we er ooit op gekomen om naar Costa Rica te gaan? Die vraag is simpel. We hebben een wereldkaart gepakt en alle continenten weggestreept en landen totdat we uiteindelijk op Peru, Equator en Bolivia uit zijn gekomen. Na een tijdje erover na te hebben gedacht vonden we 3 weken in 3 landen best een uitdaging. Het is een goede optie als je als doel hebt om je landenlijst aan te vullen, maar wij verzieken toch echt kwaliteit boven kwantiteit. Ergens zijn onze plannen veranderd en is Costa Rica ons eindbestemming geworden.
Nou goed nu kan ik dan beginnen met de reis, en die was lang!
Om 7:45 vertrokken we van Schiphol naar London Heathrow waar we volgens planning om 8:00 waren. Na enkele winkeltjes te bezoeken en uit te zoeken welke boeken we op de terugweg gaan kopen vertrokken we richting Miami. In Miami moesten we lang wachten op de paspoort check en customers. Om 17:00 zaten we weer in het vliegtuig, nu naar San Jose (de hoofdstad van Costa Rica). Na 1h wachten in het vliegtuig werden we eruit gestuurd vanwege een lekke band. Hoe lang duurt het om een bandje te verwisselen van een vliegtuig? Na 3 uur wachten moesten we eerst nog wachten op de catering die eten bracht. Afhankelijk van je zit plaats kreeg je een nummer en aangezien wij in de laatste groep zaten hadden we tijd om van alles te graaien uit die bakken. Zo hebben we 2 koekjes, een wrap, water, frisdrank en een zak chips in de tassen gehamsterd voordat ons tickets weer werden gescand. Eenmaal binnen hebben we de rest van de film gekeken op de display voor ons stoel. Na de film van 1,5 uur die we keken in de wachttijd werd er dan eindelijk omgeroepen dat de piloten hun diensturen er al op hadden zitten en moesten we wachten op nieuwe piloten. Na 4 uur wachten konden we dan eindelijk vertrekken voor ons 3 uur durende vlucht. Om 23:15 waren we dan eindelijk geland in San Jose. Best gek dat je nog in dezelfde dag leeft terwijl je al iets van 24 uur op bent. Gek genoeg voelt dat niet raar.
Na een nacht te hebben geslapen in een hostel in de buurt vertrokken we richting San Jose, hoofdstad. Daar word je meteen omcirkelt door straat verkopers die je allerlei troep proberen aan te smeren.
Hoe langer we in San Jose lopen hoe lelijker de stad wordt. Alle straten zijn blokken waardoor ze twee namen krijgen, een Avenida en een Calle. Als je een plek wilt vinden is het net een potje zeeslag: Avenida 2, Calle 7. Boot gezonken!
De lange straten zitten vol kleding winkeltjes, telefoon winkeltjes, prutsel winkeltje en nog meer winkeltjes. Ergens zit er ook een parkje, dat was waarschijnlijk het enige mooiere ding die we in San Jose hebben gezien en de graffiti in diezelfde laan. De straten zijn altijd vol auto's en bussen die een zwarte rookwolk achter laten waardoor de stad al snel vies lijkt.
Nee San Jose is niet moeders mooiste maar wel het vertrekpunt van elke reis binnen Costa Rica dus we zullen hier vast nog terug komen. Van de stad vertrekken we maar zsm richting het hopelijk mooiere natuur gebied.
Benieuwd naar mijn eerste indruk van Costa Rica?
Het is niet veel anders als Europa. De stad word afgewisseld met lage huizen en een paar flat gebouwen. Je ziet duidelijk een Amerikaanse invloed op de stad, voornamelijk de politiewagens en dergelijke zijn Amerikaans, de rest van de bevolking rijd rond in auto die we ook in Europa hebben, de wat oudere modellen dan. Mensen speken amper of geen Engels waardoor alles in het gebrekkige Spaans moet maar we komen er wel uit tot nu toe. Is het een onveilig land? Daar hebben wij nog niets van gemerkt. Wel kwam die realisatie dat het onveilig kan zijn toen we in de eerste hostel 's ochtends wakker werden en de tralies voor de ramen zagen. Ja tralies zijn bedoelt voor de veiligheid en toch schept het een onveilig gevoel.
We zijn er ook wel van bewust dat mensen misbruik maken van toeristen die colonnes (de munteenheid) niet kennen en daar proberen we ook op te letten.
Als je over straat langs iemand loopt krijg je een vriendelijke "buenas" en word je van achter aangestaard. Maar ach dat hoort bij de cultuur, de macho mannetjes.
Verder is het niet veel anders dan de zuiderlijk Europese landen met een tikkeltje invloed van de Amerikanen.
-
21 Juli 2017 - 07:53
Jan:
Hoi Rox,
Nou weet ik gelijk waarom wij door Panama en Costa Rica hebben gereisd!
Ten eerste naar Panama is er een directe vlucht vanuit Amsterdam en ten tweede heb je net zelf bevestigd dat San José nou niet echt de moeite waard is om te bezoeken! :-)
Alles wat daar beneden ligt is zeer zeker de moeite waard om te zien en je zult ervaren dat de natuur geweldig is daar!
Maar vast kom je ook de corruptie nog wel tegen want die is daar ook echt aanwezig.
Jullie gaan de grens naar Panama niet over, dat is wel een pluspunt, want zonder steekpenningen kwamen wij er niet door.
Genoeg over onze ervaringen, jullie gaan je eigen ervaringen opdoen en ik ben heel benieuwd naar je verhalen!
Heel veel succes en groetjes Jan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley