On tour

Vandaag had Josie een vrije dag. Josie is de biologe die ons dit jaar begeleid en daarboven ook meer verantwoordelijkheid draagt. Vorig jaar als wij iets niet wisten moesten we het aan de baas vragen, nu regelt Josie alles wat met ons te maken heeft, de gidsen. Maar als Josie er niet is en we hebben een extra trip, dan word het allemaal een beetje ingewikkeld.

Er was een whale watching trip met 6 Duitsers, 4 Portugezen en 2 Engels sprekenden. De Duitsers waren al vaker met een whale watching trip mee geweest. Het meisje met wie ik de kamer deel is na mij het kortst op dit eiland. Omdat er Duitsers aan boord waren die totaal geen Engels begrepen had de ‘onderbaas’ gezegd dat zij de trip moest doen. De baas vertelde mij later dat hij het andere meisje nog niet alleen had tochten wou laten maken, en dus moest ik het doen. De ‘onderbaas’ zag dat ik mee ging en begon super boos op mij te worden, maar ja ik kan er niks aan doen als de baas anders zegt!

Nou ja! De vigia had walvissen gezien, maar ze waren best ver. We gingen naar het noorden van Faial, en dan nog 5 mijl van de kust vandaan. Toen we er eindelijk kwamen, ja want de boot van het andere bedrijf had ons al lang ingehaald terwijl ze veel later pas weg gingen, waren er al 4 anderen boten. De walvissen waren net onder dus moesten we lang wachten, als het potvissen waren. Niet zo lang daarna gaf de vigia een bepaalde richting, en we zagen dat het er 5 naast elkaar waren maar voordat we ze zagen doken ze weer onder. Toen kwamen we erachter dat het geen potvissen waren omdat ze ‘fluke prints’ achter lieten. We hebben de walvissen gevolgd en toen ze boven kwamen wisten we niet naar wat we precies keken. De kop was identiek aan een potvis, maar als je alleen de vin zag zou je haast denken dat het een orka was. Ik vroeg maar aan de skipper wat het was maar hij wist mij alleen te zeggen dat het “grampas” waren. Daar had ik nou niks aan, want dat is geen officiële naamgeving. Omdat de kop zo erg op een potvis leek heb ik maar gezegd dat het van dezelfde familie was, de pigmey walvis. Toen we aan lang kwamen bleek dit niet het geval te zijn. Het was een spitsnuitdolfijn. Maar ik zweer dat ik geen lange snuit heb gezien toen de walvis uit het water sprong, dit staat anders op de plaatjes. Ik heb overal gezocht naar een skipper dat eerder ook een visser was om zo te weten welke walvis we nou hadden gezien.

’s Middags had ik ook een uitje en dit keer met een grote groep Portugezen, dus moest ik wel mee gaan. Het was een orkest groep die tijdens de ‘Festas da Madalena’ hebben gespeeld. Ik zag ze gisteren wel spelen. Het waren allemaal super blije mensen. De kleinste mochten de boot besturen en de anderen waren constant met hun camera’s bezig. Een vrouw vertelde me waar ze vandaan kwamen en dat ze het super vonden dat zoveel mensen keken. In haar dorp van 400 mensen komen er amper 100 kijken. Maar Pico is anders! Als er ergens een ‘festa’ (feest) is dan verhuisd het hele eiland naar de feest bestemming, inclusief de andere eilanden eromheen. Dus misschien waren het er 250 :) Het was wel een geweldige tour! Vier potvissen naast elkaar, twee doken en lieten de staart zien terwijl de andere twee van koers veranderden. Daarna doken ze weg, maar bleven toch boven komen totdat een daarvan ging spyhoppen (gluren). Dat grote bolle kop stook recht overeind uit het water en mijn eerste reactie was: wauw! Maar de skipper dacht gelijk aan zijn camera en begon gelijk te schieten. Schitterend! Een geweldige tour, een gezellige groep mensen, completer kan het haast niet!